Debiut reżyserski Kurosawy. Akcja toczy się w latach 80-ych XIX wieku , kiedy to nowa szkoła dżudo zaczyna wypierać dżiu-dżitsu. Główny bohater - Sanshiro Sugata , który przybywa na naukę techniki do Tokio szybko okazuje się najzdolniejszym dżudoką. Za jego umiejętnościami fizycznymi nie idą jednak walory duchowe , czego wymaga od niego mistrz Yano. Proces kształtowania młodego charakteru , pojmowania ceny życia i doskonalenia się przez autodyscyplinę stanowi oś filmu.

Wiek XIX. Japonia. Wśród istniejących i powstających szkół sztuk walki coraz większą rolę zaczyna odgrywać dżudo -sztuka walki stworzona na bazie dżu-dżitsu przez Shogoro Yano. Jednak żeby sztuka ta była wiodąca wśród wielu innych musi być godnie reprezentowana i propagowana przez swojego twórcę i jego uczniów. Spośród uczniów Yano wybijającą się postacią jest Sanshiro Sugata. Ale i on nie jest wolny od pychy i zarozumiałości. Najpierw musi pokonać własną słabość i przywary swojego charakteru by zostać prawdziwym mistrzem. Później dopiero może wygrać z przedstawicielami innych szkół sztuk walki. Film jest debiutem reżyserskim Akiry Kurosawy i chociażby z tego powodu jest godny obejrzenia. Mimo iż zawiera w sobie wiele akcentów typowego filmu propagandowego, (fakt ten nie dziwi biorąc pod uwagę okres, w którym został zrealizowany) to już w tym obrazie widać "rękę mistrza" czyli Akiry Kurosawy.