Wiele osób go nie zrozumie. Mam szacunek do Jana Komasy do końca życia za to co zrobił w tym filmie. Ci, którzy nie przeżyli żadnego poniżania w szkole może nie rozumieją, wiele osób może nie rozumieć- bo to nie jest film dla każdego. Ale najwięcej jest 'polaczków' ekspertów, którzy w życiu żadnego filmu nie zrobili, a o temacie samotności w wieku nastoletnim wiedzą tyle co nic. Świetne przedstawienie braku czasu dla nastolatka, jego wyolbrzymione problemy, jak i sposób radzenia sobie z bólem w postaci ucieczki do innego świata, zatracany kontakt z rodzicami... W przesadzony sposób pokazane? A kto nie przesadza, kiedy jest na dnie rozpaczy? Świetnie ugryziony temat...
To był jedyny film, gdzie zobaczyłam autentyczną kłótnię z domu, w którym dzieje się coś złego. Tak realną, że przeszły mnie ciary. W amerykańskich produkcjach popularnych, czy jakichkolwiek innych- nigdzie nie wyglądało to tak prawdziwie jak tu... Zagrane tak, że miałam ciary, a co nieco w życiu widziałam i tylko to odegranie mogłam uznać za az tak wiarygodne.
Bardzo podobały mi się tu zabiegi, wcześniej nie używane w polskich filmach, jak te wszystkie animacje. Ba, nawet główny temat był czymś świeżym. Dotykał innego rodzaju problemów.

Brawo! Nie każdy film zrozumie, ale takie są dobre filmy, poświęcone konkretnej tematyce. Szanuję za podjęcie się ciężkiego tematu. Super, że film kojarzony jest za granicą i tam nie ma tylu 'cudownych' znawców i hejterów - ale do tego trzeba po prostu przywyknąć jak się coś tworzy i wiedzieć co przyjąć, a co olać. Najwięcej krzyczą zwykle ci, co najmniej robią.

Powodzenia przy kolejnych produkcjach! Wspaniała robota.