I do tego rozpoczyna nowożytną epokę w historii Polskich komedii! Podczas gdy w latach 50tych w Polskim kinie dominowały komedie muzyczne i romantyczne w rodzaju "Przygody na Mariensztacie" - "Sami Swoi" chyba po raz pierwszy zastosowali szablon kóry w późniejszych latach był tak charakterystyczny dla filmów komediowych z kraju nad Wisłą... Oparty na zabawnych tekstach, cytatach które wchodziły później do potocznego języka oraz charyzmie aktorów - czyli coś co nawet jeszcze na początku XXI wieku było obecne w tak kultowych filmach jak "Chłopaki nie płaczą" czy nawet "Kiler". Przy czym film Chęcińskiego nie jest tylko prostym "rozśmieszaczem" -- a połączeniem komedii, dramatu obyczajowego, melodramatu w stylu Szekspirowskiego "Romea i Julii", oraz wielkiej epopeii o losach przesiedlonych na Śląsk Kresowiaków zza Buga... Nie zabrakło też oczywiście typowego dla całego kina PRLowskiego komentarza społecznego (Świetna scena z pisaniem na ścianie domu TAK/NIE, nawiązująca do słynnej sytuacji ze sfałszowanym referendum w latach 40tych)... Mimo iż telewizja regularnie emituje "Samych Swoich" nigdy nie zabiło to we mnie sympatii dla tego filmu, nie wywołało wrażenia nudy czy przesytu - zawsze miło się go ogląda - jedno z arcydzieł naszej rodzimej kinematografii która w ostatnich latach niestety tak bardzo się stoczyła ("Kac Wawa" i komentarz niepotrzebny)...