SAMOTNY JIM to niezależna obyczajowa komedia, która jest dziełem jednego z najpopularniejszych "charakterystycznych aktorów" w Hollywood. Steve Buscemi -bo o nim mowa -zrobił ten film po bożemu i z dużymi ambicjami. Czy jest sukces? Tylko połowiczny. Film oferuje kilka celnych społecznych obserwacji i przewrotny jak na kino amerykańskie morał. To główne zalety tego obrazu. SAMOTNY JIM ma też kilka całkiem zabawnych momentów.Buscemi portertuje amerykańską prowincję niezbyt kolorowo -ale za to z dużym wyczuciem i ciepłem. Główny boahter (grany zaledwie poprawnie przez Casey'a Afflecka) przechodzi w filmie stadium nerwowego załamania w obliczu ciężkich decyzji, obrania nowej zyciowej drogi, poszukiwania sensu w zyciu. Było w kinie?! A no było! I to w o niebo lepszym wydaniu. Oczywiście, SAMOTNY JIM bywa zabawny, ma też kilka inteligentnych obserwacji -ale chwilami bywa nudno, niemrawo i nazbyt przewidywalnie. Mimo przewrotnego morału - zakończenie jest typowe dla produkcji z USA. Zabieg filmowania wszytskiego bez upiększeń, kamerą z ręki -owszem jest ciekawy -ale temu filmowi nie do końca on służy. Realizatorom zabrakło troche głębi i wyczucia postaci. Czemu? Główny bohater jest przez cały film tak strasznie apatyczny, że chwilami traci uwagę i zainteresowanie widza. Chwilami ciekawszy jest tu zbiorek osobliwych postaci drugiego planu (głównie matki, ojca i wuja głównego bohatera). Niestety, nie sprawdziła się tu Liv Tyler w drugoplanowej roli -jest po prostu drętwa i nie do końca wiarygodna. Ale Tyler utalentowaną aktorkom jest co pokazała choćby w UKRYTYCH PRAGNIENIACH, trylogii WŁADCA PIERŚCIENI czy nazbyt sentymantalnej DZIEWCZYNIE Z JERSEY. Trochę szkoda bo film wiele na tym traci. Mimo to można ten film zobaczyć jeśli jesteście ciekawi tego co dzieje się za kulisami HOLLYWOOD. SAMOTNY JIM to kino, które bywa zabawne, chwilami inteligentne i ma przewrotny morał. Mimo to jest to obraz, który tylko troszkę wybija się ponad granicę filmowej przeciętności.