Nick Hanson (Eric Woster) i jego córka Amy (Tiffany Ballenger) przenoszą się z Columbia Falls w stanie Montana do Los Angeles w poszukiwaniu nowego życia. Wynajmują stary dom, w którym szybko ujawniają się problemy z hydrauliką podczas ich naprawy dochodzi do upiornego znaleziska. W piwnicy domownicy natrafiają na szczątki kogoś, najwyraźniej celowo pochowanego pod domem. Dalsze dochodzenie ujawnia, iż domostwo zabudowano na starym cmentarzu, przy czym nie przejmowano się ekshumacją pochowanych tam wcześniej zmarłych.
Szybko okazuje się, że znalezione szczątki to nie jedyny problem mieszkających, gdyż w jednej ze ścian domostwa znajduje się przejście do innego wymiaru.
Powyższy opis jest tylko częściowo mojego autorstwa. Uczyniłem bardziej czytelną recenzję kogoś, kto wieki temu oglądał i był uprzejmy swe przemyślenia zamieścić w sieci.
Filmu niestety nie oglądałem i obejrzeć nie mogę, gdyż … mam problemy z jego wytropieniem.
Jeśli ktoś znalazłby obraz w sieci, lub umożliwił obejrzenie poprzez przesłanie pliku – będę bardzo zobowiązany. Doradzam przy tym czujność, gdyż bardzo często pozornie dostępny film Wostera finalnie okazuje się zupełnie inną produkcją (najczęściej jest to bardzo słaby „The Sandman” Bookwaltera z 1995r).
Zdaje się, że incydentalnie film Erica Wostera jest też tytułowany jako „Ghost House”, lub „Demon House”.
Do filmu ciągnie mnie ze względu na Stuarta Whitmana (byłby to chyba ostatni horror z udziałem tego ostatniego, którego jeszcze nie widziałem), ale również, ze względu na towarzyszącą mu aurę. Pod domem, lub w jego okolicy znaleziono podczas zdjęć rzeczywiście ludzkie szczątki. A młody Eric Woster, który będąc wykonawcą roli głównej, był także reżyserem oraz pomysłodawcą i współautorem scenariusza, zmarł w nocy, w dniu w którym zakończono realizację produkcji. Co ciekawe zmarł nagle i samotnie, w domu w którym film kręcono, podczas pracy nad udźwiękowieniem obrazu. Jako, że akcję filmu umiejscowił w Columbia Falls, będącym Jego rodzinnym miastem.
Jeden z jego znajomych, który także statystował podczas zdjęć i najwyraźniej nieźle znał reżysera i Jego dzieciństwo napisał coś poniższego:

“What a tragic loss, Eric was so young and learning his craft at such a rapid pace, who knows what he would have accomplished. Understandably, his family refused to have this movie released as Eric's autobiography. But having known him since childhood, I see his life story in this film.”

Co też dodatkowo skłania do myślenia i nie ukrywam, że nieco intryguje.

Pozdrawiam.