Historia wydaje się być zwyczajna - oto stary samuraj, ojciec kilkuletniej dziewczynki, postanowił po śmierci swojej żony wyrzec się miecza i opuścić swój klan, co było traktowane jako ciężkie przestępstwo, zagrożone karą śmierci. Niestety, uciekinier zostaje złapany, jednak może uniknąć tej kary, jeśli wykona proste z pozoru zadanie: musi sprawić, by synek władcy klanu,smuty po śmierci swej matki, choć raz się uśmiechnął. Skazaniec ma na to 30 dni, a każdy dzień to jedna próba... nie będzie to łatwe, czasami śmieszne, a czasami tragiczne.
Pomysł był prosty: pokazać 30 prób, stopniowo zwiększając ich kaliber, aby utrzymać historię ciekawą do samego końca. Trzeba przyznać, że w pewnym momencie zaczyna to być nużące - może na skutek postawy głównego bohatera, pełnej rezygnacji. Wkrótce jednak to wrażenie okazuje się mylące: z coraz większą uwagą zaczynamy obserwować jego niesamowitą determinację i poświęcenie. Ciekawe jest i to, że mimo przyjętej konwencji komediowej, udało się reżyserowi zbudować rosnące napięcie, dzięki czemu widz przeżywa emocje do samego końca.