Niestety ten film cierpi na poważną wadę - skupia się mianowicie na soundtrackach orkiestrowych, kompletnie ignorując np. wykonawców muzyki elektronicznej piszących muzykę filmową, takich jak chociażby Vangelis (Oscar za "Rydwany ognia"!) lub Tangerine Dream. Po drugie najbardziej skupia się na muzyce do amerykańskich blokbasterów, a to przecież nie jest całe kino, mniej znane filmy niebędące przebojami nastawionymi na zysk też często mają piękną muzykę. Wreszcie i w przypadku samych amerykańskich kompozytorów pomija wiele ważnych osiągnięć, np. do najważniejszych soundtracków Elfmana należy "Gnijąca Panna Młoda", będąca po części fenomenalnym musicalem. Oczywiście nie da się w jednym filmie pokazać wszystkiego, szkoda że nie zaplanowano tego na więcej części. Ta jedna w żadnym razie nie daje pełnego obrazu muzyki filmowej.

Zgadzam się.
Też trochę rozczarował mnie fakt, iż ledwie wspomniano o elektronice i to dopiero przy okazji ścieżki dźwiękowej do Social Network.
Myślę, że twórcy wspominając o syntezatorach i zmianie w podejściu do komponowania powinni pogadać z Johnem Carpenterem.
Gość to ewenement, nie dość, że sam sobie pisał ścieżki dźwiękowe, to zyskały one status równie kultowy jak jego filmy.
Ale generalnie dokument fajny, w sam raz, żeby kogoś wprowadzić w temat.
Pozdrawiam.