Skąd ta idea? Nie byłoby tematu, gdyby nie jedna scena podczas (/w następstwie) której uświadomiłem sobie, że obie animacje mają ze sobą sporo wspólnego. Chodzi mi o moment w którym Lord Protektor z armią maszerują stromo pod górę gęstym lasem w poszukiwaniu legowiska wilków. Czy Lady Eboshi z swoimi ludźmi razem z Jigo i jego najemcami szukając Ducha lasu także nie podążali za San i rannym Okkoto w podobnej scenerii? Czy obie sytuacje nie były umiejscowione w podobnych momentach trwania filmu i nie rozpoczynały sekwencji dążących do kulminacyjnych punktów (z największą ilością akcji oraz z największym nasileniem emocjonalnym) dla fabuł? Kolejne podobieństwa nasuwają się same i mogą być mniej lub bardziej oczywiste (niekoniecznie najbardziej istotne):
- umiejscowienie akcji w czasach historycznych – 1650 rok w Irlandii oraz era Muromachi (1336-1573) w Japonii
- wojenna atmosfera historycznych okresów – powstania Irlandczyków przeciwko Anglikom oraz walki pomiędzy zwolennikami cesarza, a sprzymierzeńcami szoguna
- konflikt między dziewiczą naturą, a ekspansywną działalnością ludzi
- baśniowy/fantastyczny/magiczny klimat
- wbrew własnej woli: naznaczenie klątwą w przypadku księcia Ashitaki oraz otrzymanie mocy niejako wymuszającej przemianę w wilczą postać przez Robyn; obie sytuacje ukierunkowują bohaterów do podjęcia określonych działań - wyruszenie w poszukiwaniu Ducha lasu oraz niemożność zaśnięcia…, co przy ewentualnym braku możliwości wyzbycia się magicznej właściwości powoduje konieczność opuszczenia ludzi (ojca!) i dołączenie do gromady wilków
- wilki: jako środowisko pochodzenia tytułowych bohaterek - San i Mebh, a także jako jedyne (Sekret Wilczej Gromady) lub jedno z dwóch najważniejszych (Księżniczka Mononoke) obok dzików, gatunków zwierząt przeciwstawiających się inwazyjnej cywilizacji
- piękne ścieżki dźwiękowe (chociaż ścieżka Sekretu potrzebowałaby czasu, aby zostać uznaną za legendarną, a i tak nigdy nie będzie równie epicka co ścieżka Księżniczki^^)
- osoby reżyserów – oczywiście Miyazaki jest już legendą, niezrównanym mistrzem i możliwe, że nikt nie dorówna jego osiągnięciom w dziedzinie filmów anime, natomiast to co wg mnie łączy Moore z Hayao jest wypracowanie własnego stylu i bycie najlepszym w tym co robi, bo czy jest na świecie drugi taki reżyser, którego animacje posiadają taką piękną, wyjątkową kreskę, która czyni je niesamowicie magicznymi i niezwykle ciepłymi w odbiorze?