Podpisuję się rękami i nogami. Pozdrawiam

A ja się nie zgadzam. Film był dla mnie za letni. Jeżeli chodzi o takie tematy, to lubię kiedy opowiada się o nich zupełnie z przymrużeniem oka, na wesoło, właśnie tak jak w "Nietykalnych" albo przedstawia je dramatycznie i bez oszczędzania widza pokazując wszelkie aspekty niepełnosprawności. Ten film jest dla mnie poprawny, niezły i z pewnością wartościowy, ale gdzieś w głębi duszy gryzie mnie sygnał (może nieświadomie) wysyłany do widzów: "tylko kobieta zrobi z ciebie mężczyznę", bo to szuflada i pułapka. Żaden mężczyzna wchodząc pierwszy raz do łóżka kobiety nie wychodzi z niego kimś innym niż wszedł. Nie da się z chłopca zrobić mężczyzny w jedną, upojną noc, czy jest on pełnosprawny czy nie. Trochę mi żal, że wątek artykułu naukowego tak szybko wyparował, a o swoich doświadczeniach opowiedziały krótko tylko dwie osoby. Nie wiem też po co bohaterka robiła te wszystkie notatki i nagrania, które wydawały mi się powierzchownymi spostrzeżeniami, które są zbyt banalne jak na badaczkę.

Film ładnie nakręcony i spójny, a jednak pozostawił we mnie wiele pytań, wątpliwości i mieszanych uczuć... Poza tym świetnie zagrany, Helen ujmująca i naturalna.

Oczywiście rozumiem Wasz inny punkt widzenia i nie hejtuję, nic z tych rzeczy :)

Co za żal. jaka hejterka.Ten avatar to pewnie odzwierciedla Twój wiek i poziom inteligencji lol!

Żartuję!:)

Tak serio, dzięki za celną opinię. Widać nieco inaczej odebraliśmy te filmy, bo jak dla mnie to przymrużenie oka w Nietykalnych denerwowało. Nie czułem tam dramatyzmu. Ba, nawet przez głowę mi przeszło, że życie bohatera jest lepsze niz wielu zdrowych ludzi...

Tylko kobieta zrobi z ciebie mężczyznę - no dla mnie to właśnie chyba najwieksza zaleta Sesji, że pokazuje życie intymne niepełnsprawnych jak żaden inny film. Dlatego czuję ten film jako bardzo prawdziwy i życiowy - właśnie przez to, że nie unika trudnych motywów, a pokazuje życie chorego z jego cieniami i blaskami. Jest tu u msutek, i humor, który wytwarza zresztą sam bohater, tak przecie błyskotliwy i inteligentny.
Ty się zgadzasz, że Sesje mimo wszystko są wartosciowe, ja za taki film uznaję Nietykalnych. Doceniamy więc oba, choć nie tak samo, ale co do najważniejszego się zgadzamy. wszystko gra, porządek we wszechświecie przywrócony:)

No właśnie, to że film zmusił mnie i do refleksji i do dyskusji sprawia, że na pewno nie mogę powiedzieć, że poświęcony na niego czas był czasem straconym :)

Żałuj, że nie widziałeś mojej miny jak czytałam pierwsze zdanie Twojego komentarza ;)

Co do Nietykalnych to się nie zgodzę. Obydwa filmy są wspaniałe , chociaż poruszają wspólny temat są po prostu inne. Każdy ma swoje piękno , tych dwóch filmów nie można po prostu porównywać. To tak jakby porównywać muzykę np Beatelsów i Mozarta. Nie da się

No nie, ja się teraz nie mogę zgodzić co do takiego podejscia do porównywania.Spójrzmy: oba filmy są komediodramatami z cieżką chorobą w tle, w zasadzie na głównym planie. Zgadza się konwencja, humor, pewne punkty fabularne również - chorzy spotykają osoby, przez które inaczej patrzą na swiat, a także poszukują szczęścia w miłości. Jak nie można porównywać takich filmów, to co, mozemy to robić chyba tylko w przypadku remake'ów. Oba sa głosami w dyskusji na ten sam temat, wręcz trzeba je ze sobą konfrontować.
A jeśli tak bardzo nie lubisz tego słowa, to po prostu powiem inaczej - ,,Sesje" są lepsze, ot co:)

Każdy ma swój gust , a z gustami się nie dyskutuje. Ty wolisz Sesje, mi się podobają obydwa . Sam nie wiem , który bardziej. Ja ich nie porównuję , ale jesli taka Twoja wola to możesz to robić. Co do remake ów ,to nie ma sensu ich nawet porównywać bo w 9 na 10 przypadków oryginał zawsze jest o niebo lepszy.