Druga cześć trylogii antymiłosnej - rodzeństwa Ronit i Shlomiego Elkabetzów.
SHIVA - w judaizmie trwająca tydzień żałoba (licząc od dnia pogrzebu) po zmarłym. Jest to pierwszy okres żałoby, najbardziej restrykcyjny. Żałobnicy nie mogą się wtedy strzyc, golić, wykonywać żadnych czynności pielęgnacyjnych dla przyjemności. Nie można nosić obuwia ze skóry, wykonywać żadnej pracy, należy siedzieć na niskim stołku, zasłania się lustra. Należy się również powstrzymać od wychodzenia z domu, studiowania Tory. Zabronione są stosunki małżeńskie. W czasie tego okresu żałobnikiem zajmują się sąsiedzi (odwiedzają go, przynoszą posiłki).
Film powstała cztery lata później i jest kontynuacją trylogii kryzysu małżeńskiego Vivian i Eliyau. Vivian wyprowadziła się z dziećmi od męża i stanęła na nogi, jest niezależna, pracuje i chce rozwodu, którego mąż nie chce jej dać. Sytaucja komplikuje się , ponieważ umiera brat Vivian - Morriss. Zjazd rodzinny i siedmiodniowa żałoba otwiera przed nami obraz rodzinny, konflikty, nie zamknięte sprawy, wiele żalów i nie wybaczonych zachować, chciwość i dzielenie majątku. W tle słyszymy ataki Saddam i każdy jest wyposażony w maskę przeciwgazową w sytuacji zagrożenia, naloty solidaryzują pozornie rodzinę. Konflikt Vivian i jej męża staje się wątkiem rodzinnej awantury, na tle tego wylewa się gorycz i nie spełnione pragnienia innych członków rodziny np. posiadanie dziecka czterdziestoparoletniej kobiety bez męża, która myśli o in vitro, choć to niezgodne z ortodoksyjnymi zasadami, przemoc miedzy braćmi , i matka , która opłakuje syna i jest świadkiem rozłamu moralnego rodziny...
Hermetyczność obrządku z wylewającą się boleścią duszy przeszywa nas jadowitością, żółcią, piołunem, nienawiścią aby nas wrzucić do czarnej depresji.