Podczas rozmowy Jhon Doe z Millsem w aucie, można zauważyć jak morderca między innymi kieruje się zapamiętaniem jego zbrodni. Zbordnia sama w sobie, siedem ofiar siedmiu grzechów głównych, jest szokująca, ale sam Mills prezenyuje podstawę która sugeruje nam, że zbordnia zostanie szybko zapomniana, a sam morderca jest szaleńcem. Większość ludzi od razu przykuwa etykietke szaleńca, kiedy słyszy o takich okrucieństwach, których dokonał człowiek. Nie chcą go zrozumieć, czy myśleć, że jego zbrodnie miały znaczenie i miały coś obrazować. Dlatego więc myśle, że film nie miał być oparty na dokończeniu zbrodni w postaciu odebraniu życia siedmiu grzeszników. Od począdku wiemy, że morderca kierował się swoimi koncepcjami jak i sensem, których chce po sobie pozostawić. Chciał udowodnić, że jego idea jest poprawna, chciał, żeby jego zbrodnie zostały zapamiętna, a co najważniejsze, żeby się o nich mówiło. Jhon Doe dokonał znakomitej zmanipulacji na detektywie, ukazał jego grzech gniewu w całej okazałości i wygrał jak powiedział Somerset. Taki przekaz o wiele bardziej zapada w pamięć jak i okazuje nature ludzką, a o to przecież chodziło mordercy.