Zacznę od tego, że niezwykle rzadko, może raz na rok, a oglądam filmy prawie codziennie ZDARZA mi się WYŁĄCZYĆ PRZED KOŃCEM ! W tym wypadku wyłączyłem ok 20 min. Oczywiście w ogóle zacząłem oglądać ten film z uwagi na jedynkę, która była naprawdę niezła i klimatyczna, dobrze zagrana z Ethanem Hawkiem w roli głównej. Jednak Sinister 2 to nieporozumienie ! Rozwaliła mnie scena gdzie duchy/zjawy (sam nie wiem), ale na pewno nie żywe, (a jak żywe to już głupota na resorach, że matka się nie skapnęła - nie dane mi jednak było odkryć tej tajemnicy) pojawiają się i walą taki tekst - zejdź na dół to nie będziesz miał koszmarów, a gościu negocjuje - eee jednak wolę te koszmary i sobie odchodzi. Pomijając psychologiczny bezsens to te duchy wyglądały jak by po prostu stały obok niego (zero efektów specjalnych). Ale rozwaliło mnie już na maksa jak bracia zaczęli się kłócić, o to, że ten drugi zarzucił tamtemu, że udaje (!), że tylko on widzi ! K. jak by to miała być nie zamierzona komedia to by lepiej wyszło. Po za tym tragiczna gra tych dzieci - braci. Oczywiście wiadomo, że dzieci grają źle, ale ostatnio wiele filmów przyzwyczaiło mnie do naprawdę niezłej gry dzieciaków (jak Super 8). Tutaj rozczarowanie. Do tego dzieciak nie mówi nic matce, że na dół musi schodzić i oglądać jakieś filmy. Zresztą w ogóle je ogląda tak, że szkoda, że sobie jeszcze popcornu nie bierze. Jedyne co mi się spodobało to rola policjanta/detektywa, ale to już mi się podobało w jedynce. I to smutna konstatacja, że jedyna fajna rzecz pochodziła z jedynki. Film to próba odcinania kuponów - próba nie udana. NIE POLECAM, a wręcz PRZESTRZEGAM - badziewie jakich mało...