I znów z wielką zazdrością przyszło mi patrzeć na wyczyny reżyserów zza naszej południowej granicy. "Skrzat" to film, który mógłby powstać w Polsce. Bo też o czym on opowiada? Ano o realiach bardzo bliskich przeciętnemu Kowalskiemu. Bohaterami są tutaj przeciętni ludzie pracujący po to, by mieć na życie. Ich dzieci mają własne problemy: pierwsza miłość, narkotyki, itp. Szarość codziennego dnia, wszechobecna nuda i pusta tutaj ukazane są w ostrych, przerysowanych barwach absurdu. Ten film pod wieloma względami jest wręcz nienormalny i dla przeciętnego widza może być nie do strawienia. Nie ma w nim dialogów, całość zrealizowana jest niczym burleska z czasów świetności kina niemego. Ironia i absurdalny humor są tutaj posunięte niemal do granic wytrzymałości. Jednak ja bawiłem się na nim wyśmienicie. I choć tytułowego skrzata uważam za niepotrzebny dodatek, film oceniam jak najbardziej pozytywnie.