Film obejrzałem na Krakowskim Festiwalu Filmowym. Dokument przedstawia dramat osoby utalentowanej, którą dopada choroba psychiczna. Dramatyzm bohatera potęguje groteskowa historia, która momentami przybiera postać komedii. Mirek do końca życia pozostaje wierny swoim ideałom, jednak choroba nie pozawala mu na realizację swoich marzeń w społeczeństwie. Film w bardzo przestępny i przyjazny sposób pozwala zapoznać się z wizją świata i perspektywą bohatera. Nawet plakat filmu nawiązuje do motywu Ikara, który bezsilnie próbuje realizować swoje cele. Dokument przygotowany jest na wesoło, co na zasadzie kontrastu wywołuje dwojakie emocje - śmiechu z absurdu sytuacji oraz smutku z dramatu bohatera.

Serdecznie gratuluję młodemu reżyserowi - film oglądało się przyjemnie a refleksja nad dramatem osób chorych i wykluczonych społecznie pozostaje na dłużej.