Trudno się nie zgodzić. Co prawda film oglądałem kilka miesięcy temu, ale odniosłem podobne wrażenie. Do pewnego momentu jest bardzo dobrze, ale w pewnym momencie zaczęło brakować jakiejś iskry, która by sprawiła, że chciałoby się oglądać film z zapartym tchem.

Idąc do kina spodziewałem się czegoś orzeźwiającego i "100 pozytywnej energii". Dlatego byłem dość mocno zawiedziony, bo cała historia jest mocno wyidealizowana, a z drugiej strony brakuje w niej, jak już napisałem, błysku. To jest film, który nie zapadł mi mocno w pamięć.

Zgadzam się, że nierówny, ale dla mnie właśnie ta pierwsza 1/3 filmu była ciężkostrawna, później jakby wszystko przyspieszyło, następnie znowu klapa. Nie był zły, ale wydaje mi się, ze tyle więcej dałoby się z tego pomysłu z aktorów wykrzesać.
Nie wspomnę o zupełnie nieudanym wątku "miłosnym" brata i kelnerki.

Miałam podobne odczucia, reżyser chyba nie do końca zdecydował, jaki klimat zamierza osiągnąć. Zaczęło się dramatem obyczajowym, przeszło przez komedię i film muzyczny, później zahaczyło o kryminało-sensację, a ostatnie ujęcie jak z komedii romantycznej. Gdyby nie te nierówności, film byłby naprawdę znakomity!