Peter, fotograf z Los Angeles dziedziczy po nieznanych krewnych dwór w Szwecji. Nie zastanawiając się długo, wyrusza obejrzeć posiadłość wraz ze swą dziewczyną i jej głuchoniemym synem Dennisem. Wraz z przybyciem na miejsce, młodemu Dennisowi zaczynają się ukazywać dziwne obrazy, tajemniczy chłopiec, zabiedzone dzieci w łachmanach i ich dwójka diabolicznych opiekunów. Po czasie okazuje się, że niedaleko nowej posiadłości fotografa był kiedyś sierociniec, gdzie wszystkie dzieci zostały wymordowane...Jakby tego było mało, wśród zabitych dzieci był również syn krewnej Petera po której odziedziczył posiadłość. Chłopak nazywał się Bill i zmarł w dziwnych okolicznościach, po tym jak matka umieściła go w sierocińcu na czas swojego nagłego wyjazdu. To właśnie m.in Bill ukazuje się Dennisowi, próbując odtworzyć przed nim straszne zdarzenia sprzed laty.
Sounds of Silence zalatuje trochę Zemstą po latach, choć jest to zupełnie inna liga. Produkcja może pochwalić się niezłym klimatem i niegłupim pomysłem, ale aktorstwo i muzyczka są zdecydowanie słabe. Całość ani ziębi ani tym bardziej parzy. Jak na produkcję o nawiedzonych przybytkach to raczej sztampa, choć ma parę naprawdę efektownych scen (posępne zakamary sierocińca), no i wcześniej wspomniany nienaganny klimacik.