Film nosi podtytuł "Reinkarnacja ornitologa" i jest niezwykłą, symboliczną podróżą przez tajemniczą krainę ptaków. Przemierzając H - wyspę fantazji i absurdu, wespół z narratorem wędrujemy po 92 mapach sporządzonych przez mitycznego podróżnika i ornitologa, Tulse'a Lupera. Oglądamy też migawki z życia ptaków - ptaki pływające, brodzące, odlatujące do ciepłych krajów. Luper, który w filmie się nie pojawia, wykonał swe mapy rzekomo właśnie po to, by utrwalić szlaki migracji ptaków. W początkowych i końcowych sekwencjach filmu mapy pojawiają się w galerii sztuki. Oprawione, powieszone na ścianie wystawiane są jak obrazy. Nie ma w tym nic dziwnego. Mapy Tulse'a Lupera w istocie więcej wspólnego mają z dziełami sztuki niż pomocami naukowymi. W rzeczywistości wykonane zostały przez samego Petera Greenawaya. Narrator, jak to często bywa u Greenawaya, śmiertelnie poważnym głosem opowiada historie, które przywodzą na myśl twórczość Kafki i Borgesa. Obrazom towarzyszy romantyczna, chwilami bardzo patetyczna muzyka Michaela Nymana - od tego filmu stale współpracującego z Greenawayem.