Zgodzę się generalnie z przedmówcą. Jedynie wątek życia Binoche ( i ona sama rewelacyjnie grająca) mnie bardziej zainteresował i wciągnął, w przeciwieństwie do całej reszty filmu, dla mnie nudnej. Dwie sceny mi się szczególnie spodobały: kolacja Anny ze sponsorami dziewczyn (majstersztyk!) i scena miłosna Charlotte z młodym klientem, gdy reżyserka przez chwilę oszukuje nas, że to jej chłopak. Poza tym nic mnie nie poruszyło... Po "33 scenach z życia" jestem b rozczarowana tym filmem.
Plus za muzykę.

popieram , jedyny plus to tego filmu to gra Binoche ( chociaz scena masturbacji byla smieszno- tragiczna raczej niesmaczna;/) ogolnie przyznam ze bardzo sie zawiodlam, film jest plytki, sceny posklejane, brak fabuly, za bardzo nie wiem jaki byl cel szumowskiej- bo ani to analiza kobiecej duszy, ani przyjrzenie sie seksualnosci, ani film o dziewczynach ktore zarabiaja w ten sposob-w sumie film o niczym- troche golizny- nawet wiecej niz troche, duzo scen ktore raczej budza odraze, lub smiesza w swej nieporadnosci. I jescze ta muzyka klasyczna w tle;/ to pasuje jak muzyka mozarta w kreskowce. Poza tym gra kulig- marna, to juz francuzka aktorka bardziej byla przekonywujaca. Film w skali od 0 do 5 oceniam na 1!!, nie wart obejrzenia