Och, jaki dramat! Małżeństwo z upper middle class. Ona pracuje dla "Elle" (tytuł
magazynu - tytuł filmu, subtelna gra słów, łapiecie? ;-)), on - nie ważne gdzie, bo widać,
że po prostu jest ważny. Stać ich na wypasione mieszkanie w centrum Paryża, gadżety
(świetna scena z automatycznym korkociągiem), super meble, ciuchy, luksusowe żarcie,
które z trudem mieści się w ogromnej, stale niedomykającej się lodówce (symbolika,
Symbolika!!! ;-))... i o zgrozo - nie potrafią się dogadać ani ze sobą ani ze swoimi dziećmi!
To takie straszne, tyle mają, są tacy uprzywilejowani i TACY SAMOTNI i smutni. Nic tylko
się pociąć! Dzięki takim smutnym, do urzygu bogatym, pustym, znudzonym inteligentom
powstała instytucja dziewczęcia do sponsorowania. Oczywiście prostytutki już były od
sryliona lat, ale przecież korzystanie z ich usług jest takie.... prostackie, prymitywne...
OBCIACHOWE! A dziewczę, proszę - czeka na telefon i fotkę pana, bo usycha z zazdrości.
Sama chciałaby mieć już takie ciuszki-gadżety-mebelki (starzy kupują swoje w
Castoramie, FUUUUUJ) i należeć do tej samej klasy, co wymuskana pani dziennikarka.
Ta druga dziewczyna ma trochę gorzej, fakt. Ale kto powiedział, że gówniara musi
studiować akurat w Paryżu? I w dodatku nie postarała się o żadne stypendium, żeby
pomóc matce! Na szczęście znudzeniu, smutni, sfrustrowani mężowie swych żon
pomogą im chociaż częściowo zaspokoić ambicje i aspiracje. I to tak pięknie jest... jak
się jeden bidula rozpłacze i użali nad swym potwornym losem bogatego frustrata, na
widok cipki w dodatku.... No rozpacz jednym słowem! :D A TERAZ POWAGA: tak - to jest
okropne. Tak - dzieją się straszne rzeczy. Sponsoring/prostytucja, nierówności
ekonomiczne, trudności w awansowaniu do klasy wyższej, uprzywilejowanie elit to
tematy ważny, głębokie, trzeba o nich mówić. Ale do cholery jasnej, nie z perspektywy
bogatej pani dziennikarki z Paryża, bo to na wejściu je spłyca do poziomu problemów
pierwszego świata!!!! Ode mnie 6/10. Za warsztat.