Kiedy usłyszałam o powstawaniu tego filmu, myślałam, że ta współpraca powstała w wyniku obustronnej przyjaźni. Później wyszło na to, że PISF zapłacił (według mnie przepłacił) za film, który jest, łagodnie mówiąc, nieudany. Plus dla Kulig, że mówiła po francusku, a tylko nielicznie wstawki miała po polsku - smutno ogląda mi się "gwiazdy", które grają imigrantów do tego stopnia, że wszędzie słychać ich słowiański akcent - tu tego nie było. Szkoda tylko, że J. Kulig musiała jednak grać tę imigrantkę.

Całkowitą pomyłką było dla mnie wstawianie w napisach początkowych Chyry. Dla takiego epizodu wstyd wpisywać go w odtwórcach ról. Zagrał 5 minut, powiedział trzy zdania i już w napisach?

Ale przejdźmy do filmu. Obejrzałam, zmuszając się do wytrwania. Nudny, nic się w nim nie działo. Każda wypowiedź syna, nawiązująca do rozpadającego się związku rodziców - bez sensu.
Przeplatanie chronologii zapewne miało dodać mocy i nadać choćby pozorny ruch - nieudane.

Taki słaby polski scenariusz. J. Binoche chyba teraz przestawiła się na reklamy i filmy, które dają kasę, a niekoniecznie są ciekawymi propozycjami.

W skrócie: jestem zawiedziona.