Jedyne z czym mogę się zgodzić w pierwszym zdaniu Twojego postu, to z tym, że rzygi były przesadzone. Ale! W komediach dla kretynów, bąk ma śmieszyć z założenia samym jego odgłosem i faktem, że zaistniał, natomiast tu mieliśmy do czynienia z inteligentną psychoanalizą oraz wyśmianiem obyczajowości i podrywaczy ściemniaczy, co w dodatku ozdobiła elokwentna a zarazem dude'owska konwersacja. No majstersztyk! I praktycznie to samo tyczy się masturbacji. Widziałeś, żeby ktoś się tam masturbował? No nie widziałeś. Ale za to zobaczyłeś, że nawet o tym można na luzie i z humorem pogadać.

W filmie nie chodzi o sam fakt istnienia billboardów, tylko o ich zawartość merytoryczną, która była odważna i prześmiewcza. Stąd zapewne jej sukces.

To, że Ciebie takie ujęcie męskiej przyjaźni nie urzekło, nie znaczy, że jesteś normalnym facetem, a już tym bardziej, że ktoś kogo urzekło nie jest. Kwestia gustu. Widzisz, ten film był głównie o męskiej przyjaźni, zatem swoiste uwznioślenie tejże jednocześnie wzmacnia przekaz, czyni całość lekko absurdalną i pozwala na to spojrzeć z zupełnie nowej, niespodziewanej perspektywy.

I ja również ostrzegam: jeśli jesteście pruderyjni i obruszacie się na samo brzmienie sylaby 'mas', to faktycznie nie jest film dla was, gdyż dla kumpli nie ma tematów tabu.

Zgadzam się całkowicie z "kuzoku".

Jak dla mnie film naprawdę trzymał poziom, nie był strasznie śmieszny, ale
momentami potrafił rozbawić (jak dla mnie toast podczas przyjęcia
zaręczynowego wymiatał, prześmiewczy i zarazem nowatorski pomysł, bardzo
trafiony).
Trochę sceptycznie podchodziłem do niego po obejrzeniu ostatnich wyczynów
tych twórców (szczególnie Forgetting Sarah Marshall, który był tragiczny,
oczywiście to tylko moja opinia), ale tym razem trafili w sedno.

Polecam serdecznie - sympatyczny, śmieszny i momentami faktycznie całkiem
inteligentny film

Ode mnie mocne 7/10

Przepraszam stary. Miało być "kizoku" a nie "kuzoku" :)

Przepraszam stary. Miało być "kizoku" a nie "kuzoku" :)

zgadzam sie w 101%
ten film to słabizna