Znacie jakieś filmy Akiry Kurosawy? Ja z Kumplem od pewnego czasu staramy
się oglądać wszystko co nam wpadnie w ręce. Na "7 samurajach" byliśmy w
kinie, w TV był "Ran", "Tron we krwi" i jeszcze kilka filmów. Niedawno byl był tez jeden z bardziej znanych filmów tego reżysera pt."Straż
przyboczna". Film jest drugim znanym mi filmem, który doczekał się swojego
amerykańskiego remake'u (pierwszym było oczywista "7 wspaniałych"). W wersji
z ameryki grał Bruce Willis a film nosił tytuł bodajże "Ostatni
sprawiedliwy". Nie będę porównywał obu produkcji, bo film z Willisem trochę
mnie znudził i zasnąłem na nim :) ale oba filmy opowiadają o tym samym,
różnią się czasem akcji (jeden w Japonii na oko 18-19 wiek), drugi w latach
20 poprzedniego (czyli 20tego jak by się ktoś jeszcze nie przestawił :))
stulecia.
Do małego miasteczka przyjeżdża ronin (samuraj bez pana, genialny
Toshiro Minfune), dowiaduje się on, że w miastem rządzą dwie wzajemnie
zwalczające się frakcje (chciałbym używać takich słów jak gang, mafia, ale
to jakoś nie pasuje do japońskich bohaterów), które terroryzują mieszkańców.
Samuraj, postanawia z sobie tylko znanych przyczyn pomóc lokalnej
społeczności i pozbyć się przestępców. Jest jednak sam i musi poradzić sobie
podstępem. Postanawia przyłączyć się do jednej z nich, jako straż przyboczna
lokalnego bossa. Udowadnia, że jest wart każdej ceny i że ten komu służy ma
ogromną przewagę nad przeciwnikiem. Zaczyna się gra...
Każdy film Kurosawy czymś mnie zaskakuje. To jest chyba najbardziej
"amerykański" ze znanych mi filmów cesarza japońskiej kinematografii.
Zarówno
w formie jak i w tematyce. Nie ma w filmie znanych z innych filmów artysty
długich ujęć i (prawie) wyłącznie dalekich planów. Tu kamera jest tuż obok
bohatera, zawsze w samym sercu akcji, wszystko opowiada dosłownie. Montaż
jest szybki (jak na film który powstał w latach 60tych!). A bohaterom
towarzyszy, rzadko obecny w filmach tego reżysera humor i komizm. To
wszystko
jak i również tematyka kojarzy mi się ze sztandarową produkcją amerykańskiej
kinematografii, czyli... WESTERNEM. Tak, ten film to prawdziwy western, z
pojedynkami na głównej ulicy miasta, w samo południe, wśród wiatru
podrywającego tabuny kurzu z niebrukowanej ulicy, tylko z katanami zamiast
rewolwerów (no, prawie). No i oczywiście kanon samotnego bohatera -
ostatniego sprawiedliwego, to przecież typowy schemat dla tego gatunku (np.
większość filmów Clinta Eastwooda).
Zazdroszczę japończykom, kogoś takiego jak Kurosawa. Dlaczego nikt w
Polsce nie potrafił do tej pory zrobić westernu dziejącego się np. w
średniowieczu. Kurosawa dowodzi, że stylistyka tego gatunku jest uniwersalna
(a sam reżyser, że czuje się doskonale w każdym gatunku), że z powodzeniem
pasuje nawet do takiego kraju jak Japonia. A pan, panie wajda widzisz i się
nie wstydzisz!!! Ja już od dawna czekam na jakiś dobry film o czasach
Piastów! (na pocieszenie pozostaje corazblizsza premiera "Starej Baśni" Jerzego Hofmana, może jeszcze będzie dobrze! :)).
Na zakończenie (nareszcie, nie? :)) małą refleksja. Film jest jednak już
troszkę archaiczny, bo mimo iż oryginalny to jednak temat był kopiowany już
wielokrotnie (wcześniej, jak i dużo później) i jak na dzisiejsze czasy jest
już wyeksploatowany, ale jest to wadą westernu jako gatunku i dlatego siłą
filmu pana Kurosawy jest jednak jego odmienność od produkcji dziejących się
w Ameryce... Polecam!