Przykro mi ale jakoś bardzo jednostronny ten materiał.
Współczuję tej rodzinie, naprawdę. Wygląda na to, że zginął spokojnych chłopak. jednak to, że nikt nie został w tej sprawie osądzony jest chyba wynikiem niefortunnego zbiegu okoliczności. W Stanach Zjednoczonych wolno posiadać broń i użyć ją do obrony własnej. Jednocześnie bardzo trudno jest ustanowić ramy tego co można nazwać obroną konieczną. Czy dużej postury człowiek z młotkiem w ręku, który wcześniej wymachiwał w twoją stronę drzwiami do samochodu jest prawdziwym zagrożeniem? W ocenie tego kto strzelił - tak. Nie zapominajmy, że w grę wchodzą emocje. Łatwo jest analizować i oceniać sytuację z dystansu. Przed sedziami stoi niełatwe zadanie bo prawo stoi zarówno po stronie ofiary jak i obywatela, który ma prawo do obrony. Sama broń to właściwie niegroźny straszak a tak się stało, że przez nią zginął młody człowiek. Niestety nie dowiemy się zbyt wiele, o tym jak wyglądał proces. Jest próba bezpośredniego kontaktu z sędzią z góry skazana na porażkę. Wystarczyło jednak starannie omówić proces aby widz mógł sam spróbować ocenić sytuację. Zamiast tego Netflix znalał sporo czasu na informację o tym, że siostra ofiary jest czarnoskórą lesbijką.... Być może jestem niesprawiedliwy ale ja nie widzę w tej sprawie, żadnego złego potraktowania rodziny ze względu na kolor skóry. Oczywiście oni są o tym przekonani. Ja jakoś mniej. Po coming out siostry ofiary przychodzi informacja o śmierci rodziców. I znów - smutne to, że nie doczekali tego co rozumieli jako sprawiedliwośc jednak widać wyraźnie iż reżyser próbuje pokazać, że gdyby nie śmierć syna to wszyscy byliby zdrowi i szczęśliwi... To ma mało współnego z pracą dokumentalisty. W ogóle ostatnimi czasy sporo tego zwalania winy na system. Każdy jest teraz jakąś ofiarą. Przykro mi - nawet gdybym był bardzo zdenerwowany nie zacząłbym wymachiwać młotkiem, nie zniszczyłbym sprzętu, nie trzymałbym drzwi samochodowych nad czyjąś głową. No ale ja jestem najwyraźniej niemodny, nudny, nie z tego świata. Jeden z takich aktów statystycznie musi skończyć się nieszczęsciem. O takim właśnie przypadku, mówi, moim skromnym zdaniem ten dokument.
Autentycznie przykro mi, że odszedł z tego świata młody człowiek a po jego śmierci bardzo ucierpiała chyba kochająca się rodzina. To prawdziwy dramat. Ale czy naprawdę, biorąc pod uwagę okoliczności komus poprawiłoby nastrój to, że osoba, która oddała strzał (celowo nie nazywam go mordercą) spędziłaby resztę życia w celi?
Interesująca historia, rodzi wiele pytań. Niestety jako dokument nie przedstawia większej wartości.