Dziwaka to ty masz na avatarze, co do tego nie ma żadnych wątpliwości.

Skąd tyle nienawiści do innych w tobie!? ;-)

Gdzie ta nienawiść? Widzę dziwaka w avatarze, bo tak ten gif wygląda. Coś jeszcze wyjaśnić?

A redaktor Blumsztajn z Wyborczej, który się przemalował na murzyna aby doświadczać domniemanego rasizmu to nie jest dziwak ;-) https://www.wykop.pl/cdn/c3397993/link_N23bYF247s0zTCKuW7JK90WCthnTkBEH,w1200h62 7.jpg

Nieładnie odwracać kota ogonem. Jak cię rasizm interesuje, co zobacz sobie ten dokument, a potem wydawaj sądy czy ktoś się przemalował na czarno. A twój avatar nadal przedstawia dziwaka. Coś jeszcze?

Ty mi lepiej powiedz jakim cudem działa ci wtyczka Youtube na blogu, kosmito ;-) Nie odwracam kota ogonem tylko wskazuję, że niektóre cudaki malują sobie gęby na czarno aby udawać murzyna w celu zrobienia zadymy politycznej. A mój awatar jest zajebisty ale niestety nie jest zbliżony do mojej fizjonomii. Nie jestem tak przystojny jak Justin Bieber ani dość głupkowaty jak Jaś Fasola ;-)

Bardzo prosto mój drogi. Jeśli chcesz, aby automatycznie leciał ci dany utwór z YouTube, przy wklejaniu linku musisz dodać na koniec &autoplay=1 i zapisać zmiany.

Próbowałem tak ale nie działa.

Musisz jeszcze w ustawieniach profilu odhaczyć w rubryce blog na "włączony" i zaznacz, aby pokazywało cały wpis.

Wszystko miałem zrobione tak jak piszesz ale to coś innego musi być bo u ciebie działa a jak wsadzę twój link u mnie na blog to nie działa. Ale podobnie na Filmwebie jest z animowanymi GIF-ami. Na profilu pokazuje animację ale na forum już nie pokazuje. A wiem, że czasami pokazuje animacje innych bo sam widziałem. No ale jak powszechnie wiadomo, Filmweb informatycznie to dno. Ten portal ledwie zipie. Z powiadomieniami też nie ogarniają tematu. Zawsze mi pokazuje cyferki jakie im wyjdą ;-) Nigdy nie są skorelowane z właściwą liczbą wiadomości ;-)

http://www.filmweb.pl/forum/portal+filmweb.pl/muzyka+graj%C4%85ca+po+wej%C5%9Bci u+na+profil+-+pomocy%21,2260545

Sprawdź czy wszystko zrobiłeś poprawnie. Jak nie zdziała, to wina samego portalu.
Błąd za błędem to już codzienność.

To jednak u nich są błędy i raz coś działa a raz nie działa. Nie można używać adresów generowanych przez Youtube poprzez komendę umieść bo on ją skraca i Filmweb szaleje. Ale jak się skopiuje link z paska adresu i wklei to działa. Chociaż wkleiłem wkurzające kurki i muzykę z twojego kanału i kurki wyją a muzyki z twojego kanału nie pokazuje i nie puszcza. A u ciebie działa. Może kiedy ktoś w Polsce zrobi konkurencję Filmwebowi to naprawią te błędy ale do tego czasu trzeba się z nimi użerać ;-)

To wiadomo jakie będą reakcje na taki opis :) Opis ten jest tak uproszczony, że aż krzywdzący; to film opowiadający nie tylko o samym "zignorowaniu" tego zabójstwa, ale stawia też pytania o granice obrony koniecznej, porusza temat życia z poczuciem winy, rozkładu (nie rozpadu!) rodziny po utracie syna i brata w takich okolicznościach... I jeszcze kilka. A wszystko opowiedziane tak kapitalnie, że wierzyć się nie chce, iż jest to debiut. Jak dla mnie warte Oscara.

Zacytowałam ten krótki opis z gazety tylko po to, żeby ktoś zainteresowany miał jakiekolwiek pojęcie, o czym jest film. Znalazłam go chyba przy okazji jakiegoś festiwalu. W gazecie opisywano po prostu pokrótce bardzo wiele filmów, stąd takie lapidarne zdanie. Ale zawsze coś. Ja, jak widzę taki opis od użytkownika, to się cieszę, że cokolwiek wiadomo o filmie.

Tłumaczenie ze str. Rotten Tomatoes:
W kwietniu 1992 r. na Long Island w NY, William Jr., najstarsze dziecko Forda, ciemnoskóry 24-letni nauczyciel, został zabity przez Marka Reilly, białego 19-letniego mechanika. Chociaż Ford był nieuzbrojony, stał się głównym podejrzanym w swoim własnym morderstwie. Reżyser Yance Ford filmuje historię swojej rodziny poprzez historię, geografię i tragedię - od rasowej segregacji Jim Crow South po obietnicę Nowego Jorku; od domniemanego bezpieczeństwa na przedmieściach klasy średniej, po gwałtowny nieoczekiwany, gwałtowny zgon. To historia rodziny Fordów: Barbara Dunmore, William Ford i ich troje dzieci i ich życie ukształtowane przez trwały cień rasizmu w Ameryce. Głęboko intymny i medytacyjny film Strong Island pyta, co można zrobić, gdy smutek straty splata się z historyczną niesprawiedliwością.