kilkadziesiąt w TVP, był taki przegląd z okazji stulecia kina - te największe dalekie są od stereotypu westernu (western wbrew pozorom bliższy jest tragediom greckim niż taniej strzelaninie), a do takich wybitniejszych zaliczam "Strzelby...", choćbym miał znów widzieć w opisach określenie "spaghetti western". UWAGA-niewielkie SPOILERY: Jest pewna przekora w tym filmie - np. nie facet stara się o babkę, ale babka, i to z pewną dozą platonizmu, nie rewolwery decydują o zwycięstwie, ale pięści (najpierw), ale (później) muszkiety i beczki prochu oraz zaprawione pieprzem fortele (jak wykorzystanie hm... znajomości, by zdobyć "strzelby"). Ciekawy motyw, który byśmy nazwali "kmicicowym", czyli łotr odkupuje winy, ale tu mamy na dodatek łotra na miarę ówczesnej europejskiej epoki oświecenia, czyli ateusza, który jakoś podświadomie wierzy lub tego chce. I nie ma tych landrynkowych Indian z westernu Costnera z ery polit-poprawności, i Bronson nie jest naszym Brudnym Harrym czy Mścicielem, lecz charyzmatycznym łotrem (któremu w roli służą jego tatarskie rysy twarzy, bo Bronson ma takie korzenie...)