które chciałoby się, a nie sposób zapomnieć. Akcja rozgrywa się w latach 50-tych w Korei Południowej, gdzie wciąż stacjonują wojska amerykańskie wypatrujące wroga i podrywający - mimo zakazów - miejscowe dziewczyny. To dla nich mała ucieczka w normalność, namiastka domu i uczucia. Niestety, nie zauważają krzywdy jaką tym wyrządzają, bo co dla nich jest reakcją obronną organizmu i odskocznią od bezsensu życia z dala od domu, dla miejscowych dziewczyn bywa prawdziwą miłością i spełnieniem marzeń o wyjeździe z Korei. Czar pryska gdy po zakończeniu służby żołnierze odlatują z bazy, nie interesując się ani kobietą, ani owocem ich pożycia. Pozostawiona sama sobie matka z "mieszańcem", funkcjonuje gdzieś poza społeczeństwem, które traktuje ją jak zwykłą dziwkę, która sprzedała się za kilka dolarów. A kolejne listy słane za ocean wracają z notką "adresat nieznany". Życie takiej matki i jej dziecka staje się ciężarem nie do udźwignięcia. Pozostaje albo wyć z rozpaczy i popadać w obłęd, albo odebrać sobie życie.

Czy można rozgrzeszyć młodego i ładnego żołnierza, gdy ogląda się za śliczną koreańską dziewczyną i widząc jej kalectwo (bielmo na oku), obiecuje operację i tym samym pełnię wzroku... za związek i seks? Ona chcąc być piękną i wolną od ciekawskich spojrzeń, nie zastanawia się wiele. Nie kocha żołnierza, ale po prostu kalkuluje: usługa za usługę. Z czasem odkryje, że sprzedała nie tylko swoje ciało, i podejmie desperacką próbę pokonania teraźniejszości.
A cóż powiedzieć o hyclu, który z zimną krwią zabija psy na mięso dla pieniędzy, a ostatecznie ginie jak jeden z nich?
Jak patrzeć w oczy wrażliwemu chłopcu, który jest dręczony przez kolegów, do tego beznadziejnie kocha dziewczynę, która wybiera amerykańskiego żołnierza, co ostatecznie wyzwala w nim nieznane pokłady agresji i zemsty?

To bardzo ciężki i mroczny film. Nie ma tutaj miejsca na słońce, na uczucie, chwile szczęścia i poczucie dobra czy sprawiedliwości. Jakby istniało tylko zło, które z dnia na dzień staje się coraz silniejsze i pochłania coraz nowe niewinne osoby. Od horyzontu po horyzont obserwujemy ludzkie nieszczęście i nędzę, żądzę pieniądza i uznania, przemoc i cierpienie, samotność i brak porozumienia. Bez nadziei na jakąkolwiek zmianę.