Ten film jednocześnie niepokoi i zachwyca totalnym minimalizmem. Tu wszystko jest albo niedopowiedziane, albo wręcz niewypowiedziane. Dialogi są niezwykle skąpe, zawierają jedynie skrupulatnie „odmierzone” treści niezbędne do przekazania danego komunikatu. Więcej znaczą tu spojrzenia, czy gesty, choćby te z najprostszych sytuacji. Podobnie z pozostałymi środkami – choćby muzyką.
(...)
„Sundown” to więcej pytań niż odpowiedzi. Co w życiu jest ważne? Kto w życiu jest ważny? Jak każdy z nas zachowa się w absolutnie skrajnej sytuacji? Czy egoizm i hedonizm są blisko siebie? Co to jest godność? A może to zjawiska sytuacyjne? „Sundown” to wnikliwa obserwacja człowieka postawionego bez wyboru, albo inaczej: przed wyborem. A tu pytanie brzmi: jak?

Cały tekst: FB @Teksty Źródłowe