Dawno nie widziałem tak głupiego filmu.
"Świetlisty paluszek" niszczący planety, elita naukowa ratująca świat to trzy osoby, sztab ludzi odpowiedzialnych za starty rakiet itp. to te same trzy osoby. Ich "baza" to ze 3-4 pomieszczenia z abstrakcyjnym wyposażeniem (trochę jak sterownia wodociągów, trochę jak warsztat mechaniczny). Samochody jeżdżą tylko po drodze na pustyni i ciągle wpadają na pobocze, ciągle łapią gumę, spadają na nie głazy, walą w nie pioruny wybijając szyby, wnętrze auta nie jest bezpieczne jak walą pioruny i lepiej uciekać na pustynię. Na pustyni zawsze znajdzie się jakaś trąba powietrzna, na pustyni zawsze znajdzie się jakieś gospodarstwo w którym można się schronić. Gdy w drodze pojawia się wyrwa to od razu pojawia się tablica o zamkniętej drodze. Ciągle jest problem z łącznością, ale przekaz video Kelvina z kosmosu i orędzie prezydenckie odbierane są bez problemów. Kelvin dostając kopy od zamaskowanego napastnika nie słyszy, że to kobieta (jedyna jak jest obecna w ich super bazie). Skafander wszystkich kosmonautów to zwykłe ciuchy, ale z super fajnym kaskiem lotniczym z lat 70-tych. Stacja orbitalna w kosmosie posiada ziemskie ciążenie i w środku wygląda jak warsztat mechaniczny. Stacja orbitalna wybuchnie, ale bohater i tak przeżyje (jak?!) i wróci na Ziemię (czym?!) do ukochanej żony i córki (które cały film jechały do bunkra/kopalni, a i tak dojechać nie zdołały) i wszyscy razem i szczęśliwie wrócą to swojego wspaniałego domu (który w pierwszych scenach filmu został zniszczony).
No nic tu się kupy nie trzyma, beznadziejne efekty specjalne, żałosna scenografia, zerowa gra aktorska. Szkoda czasu na ten film.