uff.. podpisuję się w dużej mierze

:)

W kontekście Twojego zachwytu nad tym filmem, "7" to raczej skromna ocena. ;)

Napisałem też o dość poważnych minusach, więc do zachwytów daleko. Co nie znaczy, że nie zasługuje na dobrą ocenę.

Zapewne Hitchcock makabrę przyprawił groteską, by nieco poluzować widzowi krawat :) bo sceny zabójstw jak na tamte czasy rzeczywiście sugestywne, w czym główna zasługa Fostera.
Mnie to nie przeszkadza, np. całkiem fajne są męki policyjnego śledczego z kulinarnym bzikiem jego żony.
A scena z ziemniakami rzeczywiście świetna - nr 1 w filmie.

Dla mnie humor to jedna z zalet tego naprawdę ciekawego filmu. Te sceny obiadowo-kolacyjne u inspektora w domu są kapitalne. Ta niegroźna fiksacja kulinarna żony stanowi ciekawy kontrapunkt do duzo poważnego schorzenia jakie trapi krawaciarza mordercę : ) Sporo też mówi o możliwościach i otwarciu się Hitchcocka na różne gatunki. W dzisiejszym kinie taka sinusoida, mieszanie się grozy z humorem to właściwie standard.

Jeden z pierwszych filmów z dzieciństwa (sic!) który obejrzałam korzystając z nieobecności rodziców . Krawat, spinka w zaciśniętej dłoni i ziemniaki długo mi się śniły... I ten język u uduszonej byłej... Cudowny dreszczyk

Nie wiem, może oglądałem zupełnie inny film, ale tak słabego "kryminału" nie przypominam sobie. Ja wiem że w 2021 oczekiwania wobec filmu sprzed 50 lat nie powinny być wysokie ale jak miał to być hiczkok to myślałem, że z ciekawością poczekam do końca filmu, że to mityczne trzęsienie ziemi na początku a potem napięcie wzrasta wreszcie mnie dopadnie, a finalnie mam odczucie jakby film był zrobiony na odpiernicz, każda scena praktycznie tak absurdalna jakby robiona przez jakiegoś praktykanta filmowca, nawet scena finałowa jest tak idiotyczna że może jako komedia miałoby to sens ale jako kryminał to to nawet nie stało obok.
Nawet parę fajnych cycków nie ratuje sytuacji :)