"Sceny z ich udziałem można policzyć na palcach jednej ręki"
No jak dla mnie to jest właśnie przeciwnie. Na palcach jednej ręki to można policzyć tych którzy nie mieli żadnego objawu szaleństwa.
Praktycznie każdy skrajnie irytuje się od byle banałów, niektórzy wydają się całkowicie normalni dopóki nie zaczną mówić totalnych głupot (weźmy np. pana naukowca który najpierw jest przekonany że komórka wirusa zaczyna maleć, a potem że rosnąć i jest równie zadowolony z obu faktów, albo proponuje małżeństwo osobie którą pierwszy zobaczył na oczy), nadgorliwcy prują z karabinu jak tylko zobaczą wojskowych kiedy jeszcze kompletnie nie wiedzą czego się po nich spodziewać , a żołnierze szaleństwo to zjadają na śniadanie i popijają bezmyślnością i apatią.

Jeśli pomyślę o tym jak ten film można zgrabnie podsumować przychodzi mi do głowy coś w tym guście:
-Spokojnie Ameryko, będziemy uratowani jeśli tylko znajdziemy wszystkich którzy są szaleni
- No to pięknie, już po nas