Sporo osób dostrzegło - o co nietrudno, gdy się patrzy na film, a nie gatunkowe kwalifikacje na imdb - że Friedkin zrobił klasyczny dramat sądowy. Sensacyjniak nie może nam przyjść nawet na myśl, bowiem film oparty został na niesławnym, morderczym epizodzie życia "wampira z Sacramento." Wszystko było jasne już od dawna. Friedkin zaufał czemuś, co nazywa się gestem Piłata, umył ręce i poskładał parę scen zabójstw i prawnicze gierki w sądzie w dość niespójny obraz zbrodni i kary z szaleńczym modus operandi sprawcy. Moje zdanie co do sprawiedliwości jest takie - chwasty trzeba wyrywać. Emocjonowanie się obrony, że świadek oskarżenia przyznaje rację oskarżeniu jest śmieszne, tak samo jak nazywanie owego lekarza, który sprzyjał wysyłaniu na tamten świat morderców "doktorem śmierć", czy jakoś tam. Postacie niedopracowane, aktorstwo średnie; ogólnie - tv.