Gdy byłam młodsza... tj gdy byłam małym beztroskim dzieciakiem, wychowującym się w przeuroczej wsi, miałam indiański namiot. Mam też małe przebłyski zabaw z sąsiadami, kiedy biegaliśmy po lasach i bawiliśmy się w Indian właśnie. Nie wiem kiedy i dlaczego - fascynacja minęła, sąsiedzi wyemigrowali, reszta 'wydoroślała'. I właśnie dlatego rozumiem w jakimś sensie autora wątku. 10 nie dam, ale film przywołał piękne wspomnienia.

Jeśli będziecie chcieli pobawić się w dorosłych Indian, to funkcjonuje od 15 lat wioska indiańska za Białymstokiem. Przez cały rok żyją tam ludzie, tak jak niegdyś Indianie. Odprawiają rytuały, malują twarze i szyją ubrania. Przyjeżdżają tam ludzie z całej Polski, niektórzy Indianie ze Śląska biorą po 2 miesiącu urlopu i spędzają je żyjąc w wigwamach.

Marzenia czy nie to film z wartościami, piękna idea, no i bobry, za które w zasadzie należy się dyszka :)