Młody japoński fotoreporter Fukamachi Makoto robi fotografie do magazynów. W tym roku towarzyszył Japończykom we wspinaczce na Mount Everest. Niestety grupa nie dała rady dotrzeć na szczyt i zatrzymali się w jednym z obozów. Dziennikarz tłumaczy przez telefon przełożonemu, że ma dość takiej pracy w terenie. W barze jakiś typ próbował mu opchnąć aparat, który niby należał do legendarnego alpinisty. Po wyjściu dostrzega tego samego człowieka, któremu jakiś zbir zabiera rzeczony przedmiot. Po powrocie do domu przegląda jedno z naukowych czasopism na temat prób zdobycia Everestu.

Odnajduje tam wzmiankę o wspomnianym wcześniej aparacie Malloryego, który kryje sekret czy faktyczne ich wyprawa się udała zanim zaginęli. Następne dni poświęcił na poszukiwaniu tajemniczego Habu, który odebrał cwaniaczkowi swoją własność i mógł coś wiedzieć na ten temat. Niestety Katmandu to jedno wielkie mrowisko, gdzie ciężko kogoś znaleźć. Fukamachi jest żywo zainteresowany odnalezieniem aparatu, bo jeśli Malloryemu udało się zdobyć górę to oznaczało by to, że wyprzedził epokę. Przełożony odradza mu zagłębianie się w poszukiwania, które według niego są skazane na porażkę jednak to nie zniechęca Makoto.

Byłam dość sceptycznie nastawiona do francuskiej animacji, ale zostałam dość pozytywnie zaskoczona. Na początku powstała bardzo ciekawa intryga, której rozwiązanie chce poznać Fukamachi. Wpada na trop innego znanego wspinacza Habu, którego historię zaznaczoną dramatem również poznajemy. Fabuła w ten sposób jest podzielona na dwie części retrospekcję oraz teraźniejszość. Pokazano także wspinacza przeceniającego swoje możliwości, czyli Buntaro. Kreska jest bardzo ładna i przystępna. W fabule nie było momentu na nudę, bo bardzo wciągnęła od pierwszych minut. Niestety brakło mi punktu kulminacyjnego, ostatecznie widz nie dowiaduje się rozwiązania zagadki Malloryego i jest pozostawiony z pustką. Zostaje w filmie postawione pytanie o sens oraz cel wspinaczki. Co tych ludzi ciągnie w te niebezpieczne góry, gdzie wielu traci życie i myślę, że dlatego warto to obejrzeć. Jako fan dramatów jestem usatysfakcjonowana. Moja ocena to 9/10.