Flags of our fathers to nie jest Sztandar chwały jeśli dobrze znam lub kojarze angielskie słowa.
Niby wojenny, niby biograficzny niby dramat obyczajowy a wyszło takie nic.
Film nudzi i nuży, Listy z Iwo Jimy biją na łeb i na szyje ten bardzo przeciętny film .
Bitwe o skalista wyspe widzimy prawie w retrospekcjach głównych bohaterów, którzy wzieli udział w wielkiej mistyfikacji dot. sztandaru wbitego jeszcze na niezdobyta wyspe.
Poza lądowaniem i masakrą jaka spotyka marines na plaży, jakoś tak dziwnie przypomina to żywcem te sceny z D-Day w Szeregowcu Ryana, reszta to tylko retrospekcje.
I tu i tam ginie Barry Pepper, tam od Nemców tutaj od swoich omyłkowo.
Ira Hayes przedstawiony dość obiektywnie, ale szkoda, że scenarzysta pominął całkowicie role jaką odegrali szyfranci z Navahoo w zdobyciu tej wyspy.
Japończyków też prawie nie widać.
Film dłuży się, postacie, nazwiska, lata, zaczynają się mieszać ze sobą w podróżach 4 żołnierzy z Iwo Jimy po USA co sprawia, że ta pseudopatriotyczna papka staje się niestrawna.
Dobrze, ze Iwo Jima była bardziej strawna.