W Royal Navy powszechnie uważano, że 300 razów tzw. kotem o dziewięciu ogonach, jest w zasadzie śmiertelne, co nie zmienia faktu, że byli i tacy co przeżywali dwa razy tyle.

Zgadzamy się, że armia rosyjska z 200 rózgami nie chciała zamęczać na śmierć. Natomiast scenarzysta "podbarwił" rzeczywistość dla lepszego efektu. Czy potrzebnie? Pewno tak, bo w tym filmie to demoniczny obraz armii rosyjskiej, ale jest przecież porucznik kozacki Żuryn, który pokazuje bardziej zawodową twarz okupanta, co składa się na szeroki obraz.

Jeżeli chodzi o kary cielesne to wbrew pozorom od "ilości" ważniejsza była "jakość"- otóż żołnierze wymierzający te kary mogli uderzać silniej lub słabiej w rezultacie czego ktoś kto otrzymał chociażby kilka razów mógł być mocno poobijany a inny który otrzymał 100 lub więcej razów mógł nie mal w ogóle tego nie odczuć!

Paradoksalnie nie miało to aż tak dużego znaczenia. Po prostu, od iluś tam razów kara cielesna zaczęła być postrzegana jako kwalifikowany rodzaj kary śmierci. Również, w odróżnieniu od "Szwadronu" do wykonywania kary wyznaczona była konkretna osoba, toteż siła wymierzonych ciosów była stała:) Może założyciel tematu będzie wiedział lepiej, (sam nie jestem znawcą Armii Rosyjskiej drugiej poł. XIX w) takich szczegółów, czy karę wymierzał cały pododdział czy konkretna osoba (kara wymierzona przez współtowarzyszy za dezercję wydaje się być nawet uzasadniona rodzajem przewinienia wobec wszystkich współbraci). W Royal Navy karę wymierzał bosman. I zapewne był on świadom, czy oczekuje się od niego brutalnego zdyscyplinowania podsądnego czy też jego zabicia. W brytyjskiej armii lądowej karę wymierzał często najmłodszy werblista (często jeszcze dziecko). W takim przypadku kara raczej miała wymiar moralny.
Również zgon spowodowany karą chłosty raczej nie był spowodowany obrażeniami wewnętrznymi, ale powikłaniami związanymi z zakażeniami.

Jeżeli chodzi o kare przedstawioną w filmie, to była to typowa "ścieżka zdrowia", która była wymierzana właśnie w ten sposób. Prawdą jest, że mogła być ona kwalifikowaną karą śmierci ( np. w przypadku dezercji ), ale mogła też być zwykłą karą cielesną. Ja też nie jestem specjalistom od armii rosyjskiej ale jestem absolutnie pewien, że taka kara właśnie w takiej formie w wojsku rosyjskim była stosowana ( zobacz hasło "Praszczęta" w wikipedii ). Również słyszałem o tym, że jeżeli żołnierze wykonujący tą karę mieli sugestie od dowódcy aby "nie starali się zbytnio", to ukarany wychodził z tego w przyzwoitym stanie, nawet przy dużej liczbie uderzeń ( inna sprawa, że takie przypadki należały raczej do rzadkości).

Zatłuc na śmierć może tylko człowiek podły, Rosja bywa podła w scenariuszu. Scenarzysta przedstawił Rosję bardziej podłą niż była w rzeczywistości i tę podłość zobaczyliśmy oczami rosyjskiego żołnierza, grafa Jeremina. Gdzieś w tle jest jeszcze perspektywa tortur dla pułkownika Markowskiego przed którymi ratował się samobójstwem. Też pewno przesada z tymi torturami. Maska podłości została Rosji założona przez scenarzystę.
Jeśli chodzi o carską armię i całą Rosję carską. Miała ona swoje Pearl Harbour. To była wojna krymska i utrata Sewastopola, lata 1854-1855 Potem nastąpiła modernizacja kraju, modernizacja armii, chyba wtedy zmniejszono czas trwania służby wojskowej. My widzimy armię w trakcie przebudowy, w scenariuszu pominiętej.

Jeśli chodzi o karę chłosty w armiach, to ja też napiszę coś od siebie. Otóż w armii brytyjskiej zniesiono ją w 1869 roku, ale tylko i wyłącznie w marynarce wojennej, zaś w wojskach lądowych także zaprzestano jej wykonywania, ale tylko i wyłącznie w okresach pokoju. Jeśli oddział brał udział w jakiejś kampanii wojennej, to wtedy jak najbardziej groziła mu chłosta. Standardowo, z mniejsze wykroczenia groziła kara 25 batów, zaś za cięższe nawet 50, co było maksymalnie dozwoloną liczbą, chociaż za czasów wojny krymskiej można było dostać nawet i kilkaset. Karę chłosty zniesiono ostatecznie dopiero w roku 1881.