Szału nie ma, film płytki jak większość historii o amerykańskich dzieciakach, które doskonale
odnajdują się w każdym miejscu na świecie i pojawiają się po to, by z małą pomocą oddanych
przyjaciół bohaterskimi czynami naprawiać zepsuty do szpiku kości świat i dać zasłużona
nauczkę najczarniejszemu z charakterów całej opowieści. Mdło aż się na wymioty zbiera! W tym
wypadku film można obejrzeć (jedynie w warunkach totalnej nudy) z kilku, być może dla wielu
niewystarczających powodów: fajne bryki, niezłe dziewczyny i jak dla mnie jedyny konkretny
powód Sung Kang (tu wychodzi ze mnie prawdziwa baba!!!). Byłabym też niesprawiedliwa nie
wspominając o całkiem znośnej muzyce i kilku niezłych ujęciach w scenach wyścigów. Poza
tym, zdjęcia nie zachwycają, scenariusz jest nudnawy, dialogi infantylne, a główny bohater
fatalny zarówno pod względem warsztatu, jak i aparycji, do dziś nie rozumiem dlaczego nie
zabronili mu się uśmiechać- przecież ten chłop "kiełczy" się jak głupi do sera!