... dużo ,,miękkiego" pod te kolana!
Jest scena: gdy główny bohater będąc gościem w domu nauczycielki czesze się jej grzebieniem wziętym z szafki w przedpokoju, ta nie protestuje, owszem skrapia go fryzjerskim dystrybutorem jakąś wodą zapachową. Jest inna: gdy w takt para wykonuje figury z tanga, o nagminnym całowaniu kobiet w rękę na wolnym powietrzu nie wspomnę...
Trochę taka nieoszlifowana jest ta radziecka inteligencja pokazana w filmie, a to jej reprezentanci są bohaterami tegoż.Ale tak trzeba chyba interpretować całość, świat wykoślawiony, zgrzebny, samoograniczający się w imię prób ignorowania rzeczywistości żeby nie oszaleć.
No, można jeszcze pić bo wówczas, jak mawiał nasz ,,Kisiel" maleją wymagania!
Wymęczony tymi realiami literat, któremu dodatkowo zachwiał się etos indywidualny stara się wzniecić w sobie twórczą pasję.Katalog zachowań banalnych pokazany niebanalnie. Bohater kombinuje i świat wewnętrzny posiada,monologi z offu,owszem rozwinięty i rozwijający się co szczególnie słychać, a powinno widać, gdy opowiada o sobie, patrzy do wewnątrz siebie.I zagrane to jest solidnie, tyle że owe monologi spoza kadru zaburzają satysfakcję z oglądania całości.
To moje drugie ,,spotkanie" z Panfiłowem, satysfakcja większa niż przy jego filmie debiutanckim.Good night and good luck, esforty.
6/10

Fantastyczna scena w przedpokoju, której świadkiem niechcący stał się Jesienin. Scena pełna dramaturgii. Na kilka minut widz przenosi się jakby do teatru. O tym właśnie Jesienin powinien napisać sztukę: o niespełnionej miłości młodych ludzi.

esfoty i qqryqu, zgadzam się z Wami pełni, i strasznie się cieszę, że oglądacie rosyjskie kino!

Witam:)

Film ciekawy, ale trochę nierówny, jest kilka naprawdę niezłych momentów, czasem jednak za bardzo przewidywalny.
pozdrawiam:)