Mimo olbrzymiej sympatii dla filmów Nolana po seansie "Tenet" nie mogłam się opędzić od podobnych myśli. Cudowne pomysły i perfekcyjna realizacja, ale scenariusz napakowany schematycznymi scenami, "intrukcjami obsługi" (jak rozumieć, co właśnie zobaczyliśmy/co zaraz zobaczymy) i kartonowymi postaciami. W żadnym innym filmie Nolana bohaterowie nie byli tak ubodzy i nieangażujący (karykaturalny Branagh z motywacją "Niszczę, bo tak", beznamiętna Debicki ze sztucznie przyszytą motywacją w postaci syna, którego nawet nie widzimy w zbliżeniu, przezroczysty Washington bez motywacji).

Zgadzam się, też mi się nie podobała ekspozycja i dialogi ale były konieczne i po części wybronił je montaż. Nie mogę się z Tobą zgodzić co do postaci Branagh'a, jego motywacja opierała się też na 'pomocy' przyszłym ludziom. Trzeba to torchę wyczytać między wierszami ale jest to dylemat moralny, bo to i tak teraźniejszych ludzi czeka gdyż "nie da się zmienić tego co było" i może to być jedyne rozwiązanie ale każde pokolenie walczy o siebie.

Główny aktor nie uniósł roli, Pattison był
duzo lepszy. Zmęczyłam się i rozczarowałam, chwilami przypominało to nieudaną podróbkę Bonda albo Mission Impossible, strasznie tendencyjne. Można to było zrobić dużo lepiej, są lepsze rzeczy z wątkiem podróży w czasie, podejmujące wątki fizyki kwantowej