Daniel był radosnym i pełnym życia chłopcem, lubiącym zabawy z kolegami, leczpewnego dnia jego samopoczucie nagle uległo zmianie. Zrozpaczeni rodzice nie wiedzieli co się dzieje, a lekarze rozkładali bezradnie ręce. Po latach pełnych niepewności testów stwierdzono, iż Daniel cierpi na padaczkę fotogenną, wywoływaną zmieniającymi się bodźcami świetlnymi. Od tej pory jego życie upływa na ukrywaniu się w domu, przy zasłoniętych oknach. Mimo to jego rodzina nie traktuje go jak wyrzutka, wręcz przeciwnie - stara się urozmaicać jego życie na wszelkie możliwe sposoby.