Gdyby nie ten film, nie poznałbym twórczości tego wspaniałego zespołu. To były wspaniałe lata, lata buntu. Jim był takim samym człowiekiem jak my, chcial się buntować, walczył z władzą, walczył z przyjętymi zasadmi, chciał obalać to wszystko co było i wprowadzać lepsze, nowsze. Jim to Jezus tatmtych lat. Co prawda najbardziej jest tu zwrócona uwaga na lidera zespołu, ale jest to fakt oczywisty, wszyscy fani pojawiali się na koncercie właśnie ze względu na niego, a nie na reszte zespołu. On był najwazniejszy, zresztą to okres gdy lider był najwazniejszy, ale niestety jak każdy wtedy lider skończył w stylu bardzo szamańskim, odleciał z tego świata, więc jednak można odlecieć dalej mała! Jak już wsopmniałem w innym komentarzu, jest to tylko legenda, więc nie ma co się doszukiwać prawdziwej biografii Jima, Kilmer zagrał naprawde bardzo dobrze, ale na pewno, sam tak uważam, nie dorównał jego orginałowi:) Muzyka the doors jest zajebista, szczególnie jak na tamte lata była zjawiskiem całkiem nowym, a teksty piosenek, to czysta poezja, piekne wiersze z wulgarnymi slowami. Dla mnie Jim pozostanie Bogiem!!! a tamte lata znikły bez powrotnie, dzisiaj teksty jego piosenek i muzyka nie robi już takiego wrażenia na ludziach, a powinna...