zgadzam sie w stu procentach! po obejrzeniu 'when you're strange', calkowicie oczarowana postacia morrisona, siegnelam po 'the doors'. co zobaczylam? - kogos zupelenie innego. stworzony przez stone'a jim jest irytujacym prostakiem, ktorego z trudnoscia bylam w stanie zniesc. jak to mozliwe, ze oba filmy opowiadaja o tym samym czlowieku? i jak to mozliwe, ze pierwszego pokochalam, zas o drugim mysle ze wstretem? ciezko mi ocenic, ktory morrison byl prawdziwy, nie czytalam zadnej biografii/wypowiedzi ludzi, ktorzy go znali, wiec bylabym wdzieczna za jakiekolwiek linki do artykulow o nim :) i dzieki wielkie za przytoczona wypowiec manzareka, bylam ciekawa, co o tym filmie mysla czlonkowie the doors i jak oni w ogole postrzegali jima (chyba za bardzo go wyidealizowalam i nie moglam uwierzyc w druga-starsza wersje, jak to dobrze, ze jest nieprawdziwa, uff)

Ja lubię ten film. Myślę, że Stone starał się pokazać Morrisona, jak najpełniej, zebrał wszystkie możliwe informacje i powstał taki właśnie a nie inny obraz. A to, że może się nie pokrywać z naszymi osobistymi wizjami, to już zupełnie inna sprawa.
Polecam Ci serdecznie dwie książki: "Nikt nie wyjdzie stąd żywy" J. Hopkinsa i D. Sugermana oraz "Święto przyjaciół" F. Lisciandro. Obie rzetelnie napisane i warte przeczytania. Ta druga, bogata w zdjęcia, wyszła spod ręki przyjaciela Jima. A zaczyna się tak "Pośród wszystkich tych wskazówek i ulotnych spojrzeń, szukamy wierniejszego, bardziej ludzkiego i zrozumiałego portretu całej postaci."

Dokładnie poczytałem trochę o Morrisonie, pooglądawszy jego wypowiedzi i klipy, koncerty , stwierdzam, ze ten film nie ma wiele wspólnego z prawdziwym Morrisonem a Val jest wręcz irytującym prostakiem w tym filmie. Szkoda...