Sama główna bohaterka wyjawia coraz więcej szczegółów dotyczących zakończenia. W rezultacie nie dostajemy nic zaskakującego, brak aury tajemniczości. A w tym filmie, z takim klimatem (który też w sumie w połowie filmu już siadł) aż prosi się o nie wykładanie wszystkiego na tacy. Plus mamy bardzo słabe partnerowanie przez brata, kompletnie bez charyzmy, słabo napisana postać, która właściwie nie ma żadnego wpływu na przebieg wydarzeń.

Dokładnie, aktor całkiem dobrze sobie radził i sądzę, że gdyby lepiej napisano te postać mógłby wywrzeć na widzu większe wrażenie

“Z pewnością dużym plusem tego filmu jest jego klimat, ma całkiem ładną scenografię, zdjęcia i muzykę.”

Zgadzam się, ze wszystkim co napisałeś i te elementy podnoszą ocenę jaką ostatecznie wystawiam, ale nie jest ona zbyt wysoka, bo film okazuje się wyjątkowo nudny. Początkowo ciekawie zapowiadające wątki fabularne zostają zepchnięte na drugi plan, tempo jest ślamazarne, a część “horrorowa” zwyczajnie słaba. Moim zdaniem dużo lepiej by to wyszło gdyby skupić się na mocniejszym rozwinięciu fabuły i relacji pomiędzy bohaterami, a ograniczeniem “straszenia” do minimum, bo to ostatnie i tak kompletnie nie wyszło. Kolejny film z niewykorzystanym potencjałem- klimat i scenografia świetna, szkoda, że cała reszta leży

Niestety pojawia się coraz więcej takich filmów, chyba że tylko mi się tak wydaje, w których pojawiają się wszystkie wymienione przeze mnie plusy, za to elementy horroru wypadają okropnie i negatywnie wpływają na to, jak odbiera się całość

Bardzo ładnie się do tego odnisołeś. Czuję podobnie, historia i obrazy mnie zaciekawiła już na wstępie dałam 6...i spodziewałam się, że dam więcej. Ale moim zdaniem bardzo odległe od rzeczywistości jest zachowanie głównej bohaterki, siostry, bliźniaczki, lubej. Nie sądzę żeby ktoś tak po prostu zamknął drzwi i odszedł od swojego rannego brata, czy nie poczuł traumy rozstania z ukochanym. Obojętność dziewczyny psuje całą fabułę. Zamyka drzwi domu kończąc cały dramat w trochę odrealniony sposób. No " wskoczył za mną i jego wzięli zamiast mnie, a ty się nie martw rodzice po ciebie przyjdą" te słowa sprawiły, że poczułam się jak marionetka tej dziewczyny. Byłam w stanie jej wspolczuc przeżywać jej obawy, ale w tym momencie ukłuło mnie uczucie niesprawiedliwości. Choć oczywiście próbowałam sobie to tłumaczyć tak jak ona mogła by siebie pocieszać. Ze chłopak i tak był kaleką i jego życie nie wyglądało by najszczesliwej. Brat miał paranoje, więc najlepsze co go czeka to nieskończoność w gronie rodziny. I tak dalej... Ale szczerze i tak mnie takie coś nie satysfakcjonuje. Brakowało mi również wyjaśnienia skąd wzięła się ta klątwa. Oprócz jeziora, czy było to powiązane z okultyzmem. Itd