Ramon Ortega (Franco Guerrero) jest agentem Interpolu, który dostaje zadanie rozpracowania siatki handlarzy narkotyków. Gdy Ortega krzyżuje plany handlarzom, ci w akcie zemsty zabijają jego żonę, a jemu samemu odcinają rękę. Ortega poprzysięga odwet. Film to prosta historia o zemście, która potrafi dostarczyć sporo frajdy. W obrazie Suareza znajdziemy bijatyki, strzelaniny i wybuchy czyli wszystko to co lubią fani niskobudżetowej akcji. Wykonanie i klimat całej produkcji jest absolutnie B klasowy. Naturalnie przez cały film będziemy kibicować poczynaniom Ortegi jednak nie jest on postacią szczególnie charakterystyczną. Na początku to zwykły agent, który wykonuje swoje obowiązki. Gdy traci ukochaną i rękę to po prostu okaleczony facet szukający zemsty. Przez cały film ciężko utożsamić się z bohaterem i poczuć, że nie jest to postać papierowa. Jest to spowodowane również marnym aktorstwem, które dotknęło całą obsadę. Chyba tylko mentor Ortegi potrafi wzbudzić jakiekolwiek przejawy prawdziwej sympatii. Również mało wyrazista jest postać głównego antagonisty. Nigel Hogge jako Edwards w ogóle nie przeraża. Bardziej przypomina on szemranego sprzedawcę samochodów z Nevady niż szefa jakiejkolwiek grupy przestępczej. Reszta postaci równie papierowa i fatalnie zagrana. Na plus można zaliczyć muzykę. Jest ona charakterystyczna i ma kilka naprawdę niezłych momentów. Gene Kauer dobrze wykonał swoją pracę, a jego muzyka uatrakcyjniła seans. Jako całość obraz ten wypada średnio. Film ma kilka przestojów, bohaterowie są papierowi a aktorstwo marne. Jednak patrząc na dzieło Suareza w kategoriach czysto rozrywkowych to kawał solidnej eksploatacyjnej zabawy. Zarówno filmem Cleopatra Wong jak i tą produkcją Bobby A. Suarez pokazał, że potrafił kręcić choć niskobudżetowe to satysfakcjonujące kino akcji.