Witam,
Obejrzałem ten film dzisiaj u brata ciotecznego i muszę przyznac, że z pewną ulgą ujrzałem napisy końcowe. Historia sama w sobie jest nawet jako tako niezła, jednakże trzeba byc naprawdę wygłodniałym emocji, czy raczej trzeba byc na emocjolanym głodzie by odczuwac podniecenie i satysfakcję z wydzierania kolejnych cząstek niby to wielkiej tajemnicy pani Sadako. No właśnie- tajemnica jak to tajemnica- ot spirala tego i owego. Historia lepiej prezentuje się jako oddzielne dzieje 2 ludzi, którzy się do siebie zbliżają i jakoś tak im nie wychodzi, ni jeżeli kontynuacja opowieści o kasecie, studni itp. Stwierdziliśmy, że to co film wnosi do całości to jest w sumie to, że "ojciec" niby miał słuszne powody by zdzielic córunię w łeb i że ogólnie to nie chciał i było mu przykro. Motyw miłości... cóż... no ja wiem, że to ważne, że w innym wypadku nie byłoby kasety itd., ale jakoś tak oglądałem to bez tej czy innej namiętności. Równie dobrze mogłoby nie byc tej części.
Oczywiście to jedynie moja opinia.
Ogólnie film można obejrzec- jako uzupełnienie do pozostałych częsci, bądź też podarowac sobie ring 1 i 2 i miec zabawę w zgadywankę co to za nagranie puściła japońska kobiecinka podczas premiery spektaklu.
Tymczasem,
EoT_