Kiedy Tom szwęda się koło jeziora w poszukiwaniu czegoś do swojej dziwnej kolekcji woła go jego matka Elaine twierdząc, że jest tam niebezpiecznie. Przynosi mu do pokoju worek, którym każe się zająć. Jak tylko chłopak zaczyna narzekać rodzicielka krzyczy na niego obwiniając go o tą przeprowadzkę na irlandzką farmę przy czym nie jest to ich pierwsza zmiana miejsca zamieszkania. Po zatrzaśnięciu przez nią drzwi dzieciak czyni to samo uprzednio wystawiając wór przed pokojem. Po zmroku kobieta pozwala sobie na wypicie alkoholu i coś się dzieje z elektrycznością. Rano, gdy Tom schodzi na śniadanie matka przeszukuje go w celu znalezienia noża do paczek.

On się wścieka, a ona ponownie go oskarża o sprowadzenia kłopotów. Elaine jedzie do miasta w celu postarania się o jakiś zasiłek. Niestety z powodu braku rachunków za media nie można udowodnić poprzedniego miejsca zamieszkania. Okazuje się, że farma na której mieszkają należała do jej zmarłego dziadka Matthew. Zamiast prób pertraktacji wychodzi oburzona. Jej syn tymczasem znów wybrał się nad pobliskie jezioro by odnaleźć nóż, który wczoraj upuścił. W płytkiej wodzie przy brzegu znalazł worek z ludzkimi kośćmi. Bardzo go to szokuje, lecz mimo to zabiera znalezisko ze sobą.

Szkielet noworodka w opinii publicznej jest czymś nie do pomyślenia, dlatego osoba winna wpadła na błyskotliwy pomysł utopienia zwłok z jeziorze. Tom, który je znalazł postąpił równie genialnie zabierając worek ze zwłokami do domu, a nawet oglądając je bliżej zostawiając przy tym odciski palców. Niewiele wiadomo o historii niestabilnego emocjonalnie nastolatka poza tym, że rzucił się z nożem, który zawsze nosi ze sobą na partnera, który uderzył jego matkę przez co musieli zmienić miejsce zamieszkania. Elaine jest nie lepsza, bo ciągle oskarża syna o to co złe, a sama przy tym nie wylewa za kołnierz. Tom najprawdopodobniej był wpadką.

Pomysł na thriller był całkiem dobry, ale wykonanie stawia wiele do życzenia. Akcja toczy się w tempie iście ślamazarnym i generalnie gdyby nie ta cała intryga ze szkieletem to był by zwykły dramat. Film stwarza więcej pytań niż odpowiedzi, a końcówka niewiele wyjaśnia. Postaci występujących w nim jest bardzo skąpo, tych ciekawych to już w ogóle można policzyć na palcach jednej ręki. Duży brak logiki w zachowaniach bohaterów np Holly, która tnie dżdżownice udowadniając, że oba końce będą żyły własnym życiem. Mimo dobrego pomysłu produkcja przez większość czasu zwyczajnie nudzi. Moja ocena to 6/10.