Duch faceta z zamrażalnika, pomarańczowy gaj. Te dwie rzeczy zaintrygowały mnie w filmie najbardziej. Ot, taka ciekawostka ;)

Z początku "Tożsamość" ogląda się dobrze. Niestety dość szybko film traci na atrakcyjności. W pewnym momencie do akcji wkraczają 'siły nadprzyrodzone' i wszystko zaczyna się pieprzyć. Cały mój entuzjazm wyparował równie szybko jak logika w umyśle głównego bohatera. Teoretycznie miał to być film 'na myślenie', pobudzający szare komórki do działania. Niestety zagadka okazuje się mało ciekawa, a umysł mordercy prosty i pozbawiony logiki. Zakończenie jest tak głupie, że aż śmieszne. Moim zdaniem twórca "Tożsamości" dalece przecenił swoje możliwości, ewentualnie kiepsko się przygotował, czego efektem jest twór po prostu słaby.

Od strony wizualnej jest hmm... ciemno, deszczowo, motelowo, klaustrofobicznie, jednym słowem schematycznie. Niczym w horrorze klasy D. Nic tylko pogratulować oryginalności ;)

Jedyną większą zaletą filmu jest jego obsada. Bardzo przyjemna gra Liotty i Cusacka. Niestety dobre wrażenie psuje rozryczana DuVall, no i ten nieszczęsny dzieciak.

5/10