Wydaje się, że nie trzeba wiele filozofii - jedno jest kotem, drugie myszą, będą się gonić - ale nie, w tym filmie każde jest zwierzątkiem innego właściciela sklepu z zabawkami, dlatego jest między nimi konflikt. Sklepy konkurują ze sobą, więc i Tom z Jerrym konkurują, kto jest lepszy. A siostrzeniec Jerry'ego ożywi śnieg i będą mieć nowego przyjaciela. I będą śpiewać. Dużo tu śpiewania, więcej niż gonitw (bo slapsticku praktycznie tu nie ma). Tom i Jerry rozwiązują konflikt śpiewając i czarując, tego mi było trzeba. Naprawdę nie wiem, czemu właściciele praw autorskich do tych postaci uważają takie ich wykorzystywanie za dobry pomysł - tyle dekad bajek, a ja bym nigdy do nich nie podszedł po poznaniu tych nowych produkcji robionych za grosze, bez sensu, pomysłu czy czegokolwiek. Więcej tu "Troskliwych misiów" niż czegokolwiek związanego z "Tomem i Jerrym". Świąt też tu nie ma, poza śniegiem i wręczaniem prezentów na koniec.

Animacja jest niesamowicie byle jaka. Zero cieni, gdziekolwiek, obraz wygląda strasznie płasko, zrobiony w czymś niewiele bardziej zaawansowanym od Painta. Miałem wręcz skojarzenia z grą komputerową o "Różowej Panterze". A gdy jest przemoc, wtedy każda postać okazuje się być z plastiku. Na samym początku Tom przykłada sobie strzelbę do twarzy, dostaje w twarz dwa razy i nawet się nie rusza, te pociski nie mają na niego żadnego wpływu. Gdzie ta plastyczność, gdzie ból, gdzie krzyki Toma? Gdzie w tym wszystkim "Tom i Jerry"?