Na opuszczoną wyspę przypływa rybak i jego ojciec. Odnajdują ciała młodych ludzi i pewną szalona pannę, która rzuca się na ojca z nożem. Na stałym lądzie młoda niewiasta trafia to psychiatryka i nie może sobie przypomnieć, co wydarzyło się wyspie. Jej rodzice wysyłają na wyspę detektywa, by zajął się tą zagadką. Ten zabiera się razem z ekspedycją archeologiczną, szukającą miejsca spoczynku jakiegoś tam Fenickiego króla i jego skarbu (coś w tym guście). I co? Guess what, nie wszyscy wrócą cali :)
Cała ta wyspa pokazana została tylko w miejscu cumowania łódki, czyli przy tytułowej "wierzy zła" - latarni morskiej. No i studiem tu wieje na kilometr, ale w sumie wcale mi to nie przeszkadzało, scenografia jest bowiem bardzo fajna. Fabuła jest durna, ale ciekawa, film mnie wciągnął od samego początku, w dodatku potrafił mnie zaskoczyć, bowiem potencjalnych źródeł zła może być tu kilka... Muzyka i praca kamery były bardzo przyzwoite i tworzyły naprawdę fajny klimat, ze dwa razy nawet podskoczyłem (!). Na dodatek mamy tu trochę seksu i krwawych scen scen, co, zważywszy na ich lekko "manekinowe" wykonanie, może budzić lekkie skojarzenia z tanimi filmami exploitation. Mimo to film wg mnie ma swoją klasę, i zdecydowanie nie nazwałbym go tandetą. To taki trochę proto-slasher, przynajmniej tak się to ogląda. Mi osobiście bardzo się podobał.