W filmie pokazano, że Wikingowie nosili zbroje płytowe i używali labrysów (toporów o podwójnym ostrzu). Jest to nieprawdą. W tamtym okresie używano utwardzanych skór, kolczug i wszelkiej maści pancerzy (skórzanych, skórzano-metalowych, skórzano-drewnianych, łuskowych i lamelkowych).
W filmie pokazano, że Indianie jeździli konno, a wikingowie dosiadali wierzchowców przypominających te rasy czystej krwi arabskiej. Jest to nieprawdą, gdyż konie do obu Ameryk dotarły dopiero z konkwistadorami (rodzime wymarły zanim człowiek skolonizował ten kontynent). Wikingowie używali rumaków przypominających dzisiejsze konie fiordzkie i islandzkie, a do XI w. zwykle też nie zabierali ich na okręty.
W scenie targu wiosennego widać kaczki domowe rasy pekińskiej. Zwierzęta te nie występowały w Ameryce przed 1873 rokiem.
W scenie na jeziorze, Duch po wpadnięciu pod lód jest cały mokry, a w następnym ujęciu już całkiem suchy.
W scenie, kiedy Indianka wchodzi na rozbity statek wikingów widać, że na przemian jej twarz jest czysta i pobrudzona.
Zdjęcia do filmu kręcono w Vancouver (Kanada).
Na planie aktorzy nosili pod kostiumami specjalne hokejowe naramienniki tak, aby wyglądali na lepiej zbudowanych i grożniejszych.
Prawdziwi wikingowie nie nosili hełmów z rogami. Pomimo to scenarzyści zdecydowali się na nie, aby dopasować wygląd aktorów do wyobrażeń widowni.
Na potrzeby filmu, wszystkie hełmy zostały wykonane w dwóch egzemplarzach - z metalu i gumy (na potrzeby scen kaskaderskich, aby ochronić głowy aktorów).
Myśl przewodnia filmu brzmi: "Two worlds, one war. The ultimate battle begins."
Część pancerzy noszonych przez aktorów grających Wikingów zrobiona była po części z metalu a po części z gumy, to ostatnie aby nie powodować otarć i nie ograniczać ruchów.