W trakcie projekcji czułam pewien niesmak, pewnie ze względu na pojawiające się co chwilę rozkładające się zwłoki głównego bohatera...jaka niezwykła sugestywność scen, możemy prawie poczuć odór, który się wokół nich unosi, fizycznie przeszkadza nam ten niechciany gość przy ognisku, jesteśmy w stanie zrozumieć jak się czuje przypadkowy morderca...Siedzimy naprzeciwko i chcemy jak najszybciej to zakończyć.
Pętla czasowa zaciska się wokół szyi nieszczęśnika i coraz bardziej uwiera...w którą stronę by nie uciekał zawsze trafia z powrotem na swojego prześladowcę; w telewizji, niezależnie od strony granicy, po której się poruszają leci ten sam serial; przez drogę przewijają się wciąż ci sami ludzie – powracają jak wyrzut sumienia, biorąc odwet za doznane krzywdy.
Docierając do kresu podróży okazuje się, że marzenia mogą przybrać zupełnie inną postać niż im się wydawało i nie zawsze to, co na pierwszy rzut oka wydaje się porażką jest nią w rzeczywistości, uzyskują rozgrzeszenie.
Film niesamowity, prosty i zarazem bardzo zaskakujący;-)